2.3 Gebiedsopgave
De dijk is een lijn in het landschap die onderdeel uitmaakt van een groter gebied (het Eiland van Schalkwijk) waar mensen wonen, werken en recreëren. De ontstaansgeschiedenis, het landschappelijke karakter en het cultuurhistorisch erfgoed (waaronder de Nieuwe Hollandse Waterlinie) vormt de basis voor het huidige gebruik. Het gebied bestaat voor een groot deel uit agrarische landschap met boerderijlinten en dorpen binnendijks en natuurlijk-dynamische uiterwaarden buitendijks. Daarbij is de dijk al eeuwen onderdeel van een netwerk van wegen en routes. De combinatie van landschap, natuur en cultuurhistorie maakt het gebied aantrekkelijk voor recreanten als uitloopgebied van het verstedelijkte gebied rondom de stad Utrecht.
Vanuit verschillende overheidspartijen bestaat de wens en ambitie om voor natuur, recreatie en cultuurhistorie in het gebied te verbeteren of versterken. De dijkversterking biedt de mogelijkheid om deze kansen te benutten samen met andere partijen. Dit wordt de gebiedsgerichte aanpak genoemd en wordt verder toegelicht in hoofdstuk 3.
Er zijn vier thema’s geïdentificeerd in het gebied die van belang zijn in relatie tot de dijk en het gebied: agrarisch, natuur & duurzaamheid, recreatie & mobiliteit en cultuurhistorie.
Figuur 2‑7: Divers karakter en gebruik van de Lekdijk: wonen, landbouw, cultuurhistorie en natuur.
Op basis van deze thema’s en de benodigde technische bouwstenen ten behoeve van de dijkversterking zijn de kansrijke alternatieven en het voorkeursalternatief opgesteld. Door het toevoegen van meekoppelkansen aan de dijkversterking worden ambities gecombineerd om duurzaamheid, waarden, beleving of gebruik van het gebied te verbeteren ten opzichte van de huidige situatie.